Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa Strzałowo

Lasy nadleśnictwa Strzałowo

Nadleśnictwo Strzałowo znajduje się na terenie o urozmaiconej rzeźbie terenu z dużą ilością jezior, bagien i torfowisk.

Dominującą formą geomorfologiczną jest wysoczyzna morenowa przede wszystkim w północnej części nadleśnictwa. Część południowa jest zdominowana przez równiny sandrowe.
Na terenie nadleśnictwa przeważają gleby rdzawe, znaczną część zajmują także gleby torfowe i płowe.


Wśród cennych siedlisk przyrodniczych na terenie nadleśnictwa wyróżniono m.in.: grądy subkontynentalne, zmiennowilgotne łąki trzęslicowe, suche wrzosowiska, łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe.


Flora
Wśród występujących tutaj wielu gatunków roślin, dominującymi są gatunki borealne
i środkowoeuropejskie. Gatunki leśne lub związane z lasem stanowią 65% ogólnej
liczby gatunków roślin w Polsce. Na terenie nadleśnictwa znajdują się stanowiska chamedafne północnej. Wśród rzadkich roślin można wymienić następujące gatunki: kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowaty, dziewięćsił bezłodygowy, granicznik płucnik, 11 gatunków storczyków (m.in. obuwik pospolity, wątlik błotny).


Fauna
Wśród jej przedstawicieli na terenie nadleśnictwa Strzałowo spotkać można m. in.:
- płazy: traszka grzebieniasta, kumak nizinny, żaba moczarowa, ropucha szara,
- gady: żmija zygzakowata, zaskroniec zwyczajny, żółw błotny,
- ptaki: orlik krzykliwy, bielik, kania ruda, rybołów, nur czarnoszyji, perkoz rogaty, żuraw,
- ssaki: wilka, bobra, rysia, jelenia, sarnę, a także nietoperze (nocek rudy i nocek wąsatek, karlik malutki, mroczek późny).