Asset Publisher
Hodowla lasu
Hodowla lasu ma na celu zapewnienie ciągłości istnienia lasu przy jednoczesnym wykorzystaniu gospodarczym części biomasy - drewna.
Ogólne zasady gospodarki leśnej określa Ustawa o lasach - obowiązująca wszystkich właścicieli lasów, w myśl której należy działać wg następujących zasad:
- powszechnej ochrony lasów,
- trwałości utrzymania lasów,
- ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,
- powiększenia zasobów leśnych.
Zasady hodowli szczegółowo omówione są w wewnętrznym dokumencie LP pt. Zasadach Hodowli Lasu (ZHL), obowiązującym w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe od 1.01.2012 r. ZHL są załącznikiem do Zarządzenia nr 53 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21 listopada 2011 r. Przewodnim motywem ZHL jest wdrażanie półnaturalnej metody hodowli lasu, co oznacza stosowanie i wykorzystywanie procesów naturalnych, uzupełnianych i modyfikowanych dla osiągnięcia określonych celów.
Zabiegi hodowlane w nadleśnictwie Strzałowo prowadzone są wg następujących wyznaczników:
- preferowanie naturalnych sposobów odnawiania lasu,
- faworyzowanie rębni złożonych,
- kształtowanie właściwego składu gatunkowego na uprawach i w młodnikach,
- dostosowanie gatunków na mikrosiedliskach zgodnie z ich wymaganiami dotyczącymi żyzności i wilgotności gleby,
- ręczne wykonywanie pracy na obszarach z roślinnością chronioną.
Zestawienie zadań z hodowli lasu w Nadleśnictwie strzałowo w latach 2014-2023
ZASADY HODOWLI LASU
Asset Publisher
Fiołek skalny polubił leśne drogi
Fiołek skalny polubił leśne drogi
Najmniejszy polski fiołek to fiołek skalny (Viola rupestris). Jego wysokość waha się od 2 do 10 cm. Najczęściej można go spotkać w miejscach dobrze nasłonecznionych na wzgórzach, zboczach, w borach iglastych, na piaskach i murawach.
Gatunek ten w dużym rozproszeniu występuje na terenie całej Polski. Według danych zawartych w „Atlasie rozmieszczenia roślin naczyniowych Polski" autorstwa Prof. Adama Zająca - wg stanu na 2001 rok - fiołek skalny został stwierdzony również na terenie Nadleśnictwa Strzałowo (RDLP Olsztyn). Dane te zostały potwierdzone w 2016 roku. Wówczas stwierdzono go w niewielkich ilościach (około 30 kępek) tylko na 4 stanowiskach. Według „Czerwonej listy roślin zagrożonych w Polsce" został zakwalifikowany do kategorii NT, czyli bliski zagrożeniu wymarciem. W tej samej kategorii sklasyfikowany został również przez IUCN (Międzynarodowa Unię Ochrony Przyrody).
W 2017 roku autor notatki postanowił bliżej przyjrzeć się temu najmniejszemu z polskich fiołków i wczesną wiosną zlustrował wspólnie z dwiema pracownicami działu technicznego siedliska potencjalnego występowania tego gatunku. W trakcie wykonywania inwentaryzacji okazało się, że fiołek skalny oprócz naturalnych stanowisk bardzo chętnie zasiedla również pobocza dróg leśnych, w tym wybudowane ostatnio nowe drogi.
W trakcie wymienionej wyżej inwentaryzacji fiołka skalnego odnotowano na 69 stanowiskach w łącznej liczbie 2 718 kęp. Największą liczbę - bo aż 84,2 % - fiołka skalnego zarejestrowano przy drogach, z tego zdecydowana większość (80,2%) na poboczach nowych dróg. Na liniach oddziałowych zainwentaryzowano 1% a w pozostałych antropogenicznych biotopach (rów przeciwpancerny, dół po sadzonkach i kopiec graniczny) stwierdzono 9,8 % kęp. Na stanowiskach naturalnych (skarpy nad jeziorami i luki w drzewostanie) oraz półnaturalnych (skraje lasu na styku z łąkami) wszystkie policzone kępki fiołka skalnego stanowiły tylko 5,1 %. Przy czym określenie stanowiska naturalne jest umowne ponieważ dotyczy lasów użytkowanych gospodarczo od co najmniej 200 lat. Przedstawione powyżej wyniki inwentaryzacji potwierdzają po raz kolejny, że działalność gospodarcza człowieka w lasach wpływa pozytywnie na różnorodność gatunkową roślin, zwierząt i innych żywych organizmów.