Asset Publisher
Hodowla lasu
Hodowla lasu ma na celu zapewnienie ciągłości istnienia lasu przy jednoczesnym wykorzystaniu gospodarczym części biomasy - drewna.
Ogólne zasady gospodarki leśnej określa Ustawa o lasach - obowiązująca wszystkich właścicieli lasów, w myśl której należy działać wg następujących zasad:
- powszechnej ochrony lasów,
- trwałości utrzymania lasów,
- ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów,
- powiększenia zasobów leśnych.
Zasady hodowli szczegółowo omówione są w wewnętrznym dokumencie LP pt. Zasadach Hodowli Lasu (ZHL), obowiązującym w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe od 1.01.2012 r. ZHL są załącznikiem do Zarządzenia nr 53 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21 listopada 2011 r. Przewodnim motywem ZHL jest wdrażanie półnaturalnej metody hodowli lasu, co oznacza stosowanie i wykorzystywanie procesów naturalnych, uzupełnianych i modyfikowanych dla osiągnięcia określonych celów.
Zabiegi hodowlane w nadleśnictwie Strzałowo prowadzone są wg następujących wyznaczników:
- preferowanie naturalnych sposobów odnawiania lasu,
- faworyzowanie rębni złożonych,
- kształtowanie właściwego składu gatunkowego na uprawach i w młodnikach,
- dostosowanie gatunków na mikrosiedliskach zgodnie z ich wymaganiami dotyczącymi żyzności i wilgotności gleby,
- ręczne wykonywanie pracy na obszarach z roślinnością chronioną.
Zestawienie zadań z hodowli lasu w Nadleśnictwie strzałowo w latach 2014-2023
ZASADY HODOWLI LASU
Asset Publisher
Bardzo rzadka roślina - zaraza wielka (Orobanche elatior) odnaleziona na odtwarzanych w Nadleśnictwie Strzałowo murawach kserotermicznych.
Bardzo rzadka roślina - zaraza wielka (Orobanche elatior) odnaleziona na odtwarzanych w Nadleśnictwie Strzałowo murawach kserotermicznych.
W trakcie szkolenia z zakresu ochrony różnorodności gatunkowej roślin prowadzonego na terenie N-ctwa Strzałowo dla pracowników Nadleśnictwa Szczytno odnaleziono bardzo rzadką roślinę. Odkrycia dokonali pracownicy N-ctwa Szczytno, natomiast oznaczenia dokonał autor tej notatki.
Zaraza wielka to bezzieleniowa roślina pasożytnicza z rodziny zarazowatych. Jest pasożytem korzeniowym żyjącym pod ziemią i z rośliny żywicielskiej za pomocą specjalnie przystosowanych ssawek pobiera rozpuszczone w wodzie sole mineralne oraz związki organiczne. Ponieważ zarazy korzystają z zasobów pokarmowych innej rośliny wobec tego nie muszą w skomplikowanym systemie fotosyntezy produkować chlorofilu. W celu reprodukcji i zachowania gatunku wytwarzają tylko nadziemny bezzieleniowy pęd, na którym są kwiaty i zredukowane do niewielkich brązowych łusek liście. Nasiona zarazy kiełkują tylko wtedy, jeżeli znajdą się w pobliżu rośliny żywicielskiej. Zdaniem polskich naukowców zaraza wielka pasożytuje wyłącznie na chabrze driakiewniku (Centaurea scabiosa). Odnalezione w Nadleśnictwie Strzałowo dwa pędy zarazy wielkiej rosły rzeczywiście w pobliżu wyżej wymienionego gatunku chabra.
Zaraza wielka w Polsce występuje bardzo rzadko. Według najnowszej Czerwonej listy roślin zagrożonych w Polsce od 2016 roku przyznano jej kategorię EN co oznacza, że gatunek ten uznano za zagrożony wymarciem. Według danych zawartych w Atlasie rozmieszczenia roślin naczyniowych Polski autorstwa A. i M. Zając 2001 roku zarazę wielką stwierdzono na nie więcej niż 100 stanowiskach (dane te zawierają również informacje historyczne). Natomiast wg „Klucza do oznaczania roślin naczyniowych" L. Rutkowskiego z 2011 liczba stanowisk tego gatunku w Polsce mieści się w zakresie od 1 do 10. Jaka jest rzeczywiście jej liczebność naprawdę nie wiadomo.
Wiadomo natomiast na pewno, że zabiegi związane z odtwarzaniem muraw kserotermicznych i niewielkich płatów świetlistych dąbrów prowadzone na terenie Nadleśnictwa Strzałowo przynoszą ewidentne efekty między innymi w postaci pojawiania się bardzo rzadkich i cennych przyrodniczo gatunków roślin.